رابطه آزمون شخصیت پنج عاملی neo-pi-r با آزمون scl-۹۰-r: نگاهی به قابلیت آزمون نئو در ارزیابی سلامت روانی

مقدمه: پژوهش حاضر به­منظور ارزیابی ارتباط آزمون شخصیتی neo-pi-r با پرسش­نامه scl-90-r برای ارزیابی کارآمدی این آزمون در بررسی شاخص­های مربوط به بهداشت روانی که به عنوان علایم اولیه اختلالات شایع روان­پزشکی قلمداد می­شوند، انجام شد.   روش: 500 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه­های تبریز و شیراز در سال تحصیلی 87-1386 به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. آزمون­های neo-pi-r و scl-90-r روی نمونه­ها به اجرا درآمد. از روش تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد.   یافته­ها : عامل روان­نژندی (n) با بالاترین توان، تمامی شاخص های مربوط به scl-90-r را پیش­بینی نمود. در مجموع، عوامل اصلی شخصیت بهترین و بالاترین پیش­بینی ها را به­ترتیب در مورد شاخص های جسمانی کردن، وسواس جبری و هراس داشتند. نتیجه­گیری: می­توان از مقیاس­ها و عوامل اصلی پرسش­نامه نئو به­عنوان شاخصی در ارزیابی بهداشت روانی و حتی بررسی علایم بارز مربوط به اختلالات محور i روان­پزشکی استفاده کرد.